Latopis nowogrodzki pierwszy

Świątynia Sofii – Mądrości Bożej została wzniesiona w Kijowie najprawdopodobniej za panowania syna Włodzimierza I Światosławowicza, Jarosława I Mądrego. W staroruskich źródłach historiograficznych spotkać można dwie różne daty jej ufundowania: autor Powieść minionych lat wspomina o tym wydarzeniu w roku 6545 (1037), a Latopis nowogrodzki pierwszy starszej redakcji – dwukrotnie: w roku 6525 (1017/1018) oraz 6545 (1037/1038). Cerkiew ta od momentu swego powstania pełniła funkcję soboru katedralnego. Poświęcenie jej Sofii – Mądrości Bożej może wskazywać na chęć nawiązania przez władców ruskich do najważniejszego kościoła wschodniego chrześcijaństwa – konstantynopolitańskiej bazyliki Hagia Sofia. W pracach budowlanych i dekoratorskich brali udział specjaliści sprowadzeni z Bizancjum. Świadczy o tym chociażby wysoki poziom artystyczny malowideł i mozaik, zdobiących wnętrze przybytku (w znacznej części zachowanych do naszych dni).

Przypis występuje w tłumaczeniu wydarzeń roku