Tłumaczenie i odczyt dziejów roku 6524 (1016)

Folio 1Въ лѣ[то] 6524 (1016) а вы плотници сѹще. а приставимъ вы хоромъ рѹбити. и начѧ Дьнѣпрь мьръзнѹти. и бяше Ярославѹ мѹжь въ приязнь ѹ С[вѧ]топълка. и посла к нѣмѹ Ярославънощью отрокъ свои. рекъ к нѣмȣи рекъ к немѹ оньси что ты томѹ велиши творити медѹ ма[ло] варено а дрѹжины многои р[еч]е ѥмѹ мȣжь тъ. рчи тако Ярославѹ. даче медȣ мало а дрѹжины много. да къ вечерѹ въдати. и разѹмѣ Ярославъ яко вьнощи велить сѣцисѧ и томь вечере перевозисѧ Ярославъ съ вои надрѹгыи полъ Дънѣпра и лодь ѿринѹша ѿ берега. и тои нощи пои[до]ша на сѣцю. и р[еч]е Ярославъ дрѹFolio 1’жинѣ. знаменаитесѧ повиваите собе ѹбрѹсы головѹ. и бы[сть]сечи злѣ. и до свѣта победишаС[вѧ]топълка. и бѣжѧ С[вѧ]топълкъ въПечѣнѣгы. а Яросла[въ] иде Кыѥвȣ.и сѣде на столѣ о[т]цѧ своѥго Володимира. и нача воѥ своѥ дѣлити. старостамъ по 10 гр[и]в[е]нъ.а смердомъ по гр[и]внѣ. а новъгородьчемъ по 10 всѣмъ. и ѿпȣсти я домовь всѧ.

 [W roku 6524 (1016) ] „…wy wszak cieślami jesteście, nakażemy wam więc domy ciosać”^[1]. I zaczął Dniepr zamarzać. A człowiek Jarosławowy był w przyjaźni ze Światopełkiem. I posłał do niego Jarosław nocą swojego sługę, [z posłaniem]. I rzekł mu ów: „Co ty teraz polecisz czynić? Miodu uwarzono mało, a drużyny wiele”. I [od]rzekł jemu [tj. słudze] mąż ten: „Powiedz Jarosławowi tak: jeśli miodu jest mało, a drużyny wiele, niech zostanie wydany na wieczór”. I pojął Jarosław, że [człowiek ów] zaleca mu nocą zaatakować, tegoż więc wieczora przeprawił się ze swoimi wojami na drugą stronę Dniepru. I odepchnęli łodzie od brzegu. I tejże nocy wyruszyli do walki. I rzekł Jarosław do drużyny: „Oznaczcie się, owijcie sobie głowy chustami”. I była sroga rzeź, i do świtu zwyciężyli Światopełka. I zbiegł Światopełk do Pieczyngów^[2], Jarosław zaś udał się do Kijowa i zasiadł na tronie ojca swojego Włodzimierza^[3]. I zaczął wojów swoich obdzielać: starostom [dał] po dziesięć grzywien^[4], smerdom po grzywnie, zaś Nowogrodzianom – po dziesięć. I zwolnił ich wszystkich do domów.