Latopis nowogrodzki pierwszy

Folio 157’Въ лѣ[то] 6820 (1312) заратисѧ кн[ѧ]зь Михаіло к Новѹгородѹ і намѣстникы своя выведе не пѹстѧ обилья в Новъгород а Торжекъ зая иБѣжичи і всю волость. і іде вл[ады]каД[а]в[и]дъ во Тфѣрь веснѣ в роспѹтьеі доконча миръ. кн[ѧ]зь ворота отвори а намѣстникы свояприсла в Новъгородъ. То[го] же лѣ[та]вл[ады]ка Д[а]в[и]дъ заложи ц[е]рк[о]вь каменѹ в Неревьскомь концина своемь дворищи во имѧ с[вѧ]то[го]о[т]ца Николы.Folio 158

W roku 6820 (1312) Książę Michał[1053] zaczął wojować z Nowogrodem i wyprowadził swoich namiestników, i nie przepuszczał dostaw zboża do Nowogrodu. Zajął zaś Torżok, Bieżycze i całą wołost. I na wiosnę, w czasie roztopów udał się władyka Dawid do Tweru i zawarł pokój. Książę otworzył bramy i przysłał swoich namiestników do Nowogrodu. Tegoż roku władyka Dawid ufundował kamienną cerkiew pod wezwaniem świętego ojca Mikołaja[1054], w nerewskim końcu, w swoim dworze.