Latopis nowogrodzki pierwszy

Folio 131Въ лѣ[то] 6753 (1245) воеваша Литваоколо Торжкѹ і Бѣжици. игнашасѧ по нихъ новоторжцисъ кнѧземь Ярославомь Володимиричемь и бишасѧ с ними.і ѿяша ѹ новоторжцевъ кони и самѣхъ биша і поідошас полономь проче. погонишапо нихъ Явидъ и Ербетъ со тфѣричи і дмитровци і ЯрослаFolio 131’въ с новоторжьци. і биша я подъТоропчемь и кнѧжици іхъ въбѣгоша в Торопечь. заѹтра приспѣ Александръ с новгородци.і отѧша полонъ всь. а кнѧжицьісѣче іли боле 8. і ѿтолѣ новгородци въспѧтиша. а кн[ѧ]зь погонисѧ по нихъ съ своимь дворомь і би я подъ Зижьчемь і неѹпѹсти ихъ ни мѹжа. і тѹізби избытокъ кнѧжичь. а самъ поіма с[ы]на своего із Витебьска. поѣха в малѣ дрѹжинѣі срѣте инѹю рать ѹ Въс[вѧ]та.і тѹ емѹ Б[ог]ъ поможе і тѣхъ изби а самъ приде сдравъ и дружина его.

W roku 6753 (1245) Litwini plądrowali okolice Torżka i Bieżycz[868]. I ścigali ich mieszkańcy Nowego Targu wraz z księciem Jarosławem Włodzimierzowicem[869], i bili się z nimi. I [Litwini] odebrali konie mieszkańcom Nowego Targu, a ich samych pobili. I odeszli z jeńcami precz. Ruszyli za nimi w pościg Jawid i Erbet wraz z mieszkańcami Tweru i Dmitrowa oraz Jarosław z mieszkańcami Nowego Targu. I pobili ich pod Toropcem, a ich książątka wbiegły do Toropca. Nazajutrz nadciągnął Aleksander z Nowogrodzianami i odbili wszystkich jeńców. Książątka zaś pozabijał, a [było ich] więcej niż ośmioro. I stamtąd Nowogrodzianie zawrócili, a książę ścigał ich [tj. Litwinów] wraz ze swoim dworem, i rozbił ich pod [grodem] Żyżec[870], i nie wypuścił spośród nich ani [jednego] męża. I tam wybił pozostałe książątka. Sam zaś zabrał swojego syna z Witebska. Udał się z małą drużyną i napotkał inne wojsko nad [jeziorem] Uświat. I tam dopomógł mu Bóg, i tych [Litwinów] pozabijał, a sam powrócił zdrów, i jego drużyna [takoż].