Latopis nowogrodzki pierwszy

Folio 27’Въ лѣ[то] 6661 (1153) иде Б[ог]олюбивыи археп[иско]пъ Нифонтъ въ Ладогѹ. и заложи ц[е]рк[о]вь камѧнѹ с[вѧ]т[о]го Климента.Въ то [же] лѣ[то] сърѹби Аркадъ игуменъ ц[е]рк[о]вь с[вѧ]тыя Б[огороди]цѧ Ѹспениѥ и състави собе манастырь. и бы[сть] кр[ес]тьяномъ прибежїще анг[е]л[о]мъ радость а дьяволѹ пагѹба.

W roku 6661 (1153) Udał się miłujący Boga arcybiskup Nifont do Ładogi i ufundował kamienną cerkiew św. Klemensa[214]. Tegoż roku zbudował igumen Arkadiusz[215] drewnianą cerkiew Zaśnięcia Świętej Bogurodzicy[216] i założył dla siebie monaster. I był [on] ucieczką dla chrześcijan, radością dla aniołów, a dla diabła – zgubą.