Tłumaczenie i odczyt dziejów roku 6697 (1189)

Folio 49Въ лѣ[то] 6697 (1189) с[вѧ]ти ц[е]рк[о]вь Гаврила архиеп[иско]пъ новъгородьскыи с[вѧ]тыя Б[огороди]цѧ Ѹспение въ Аркажиманастыри м[ѣсѧ]цѧ июнѧ въ 4на с[вѧ]т[о]го Митрофана.Folio 49’Въ то [же] лѣ[то] постави ц[е]рк[о]вь новѹ археп[иско]пъ Гаврила на Жатѹни въ имѧ с[вѧ]т[ы]хъ 3 отрокъ АнанияАзария и Мисаила и Данилапр[о]р[о]ка. Въ то [же] лѣ[то] родисѧ Новегороде ѹ Яросла[ва] дъци кнѧгынина Рожьство Б[огороди]ци. Томь [же] лѣ[тѣ] коньцаша ц[е]рк[о]вь пишюще с[вѧ]т[о]гоБл[а]говѣщения. Томь [же] лѣ[тѣ] отѧша посадницьство ѹ Михалѧи вдаша Мирошки Нездиницю.

W roku 6697 (1189) Arcybiskup nowogrodzki Gabriel poświęcił cerkiew Zaśnięcia Świętej Bogurodzicy w monasterze Arkadiusza^[399], w miesiącu czerwcu, 4 [dnia], w święto św. Mitrofana. Tegoż roku arcybiskup Gabriel ufundował nową cerkiew na Żatuni pod wezwaniem trzech świętych młodzieńców: Ananiasza, Azariasza i Miszaela oraz proroka Daniela^[400]. W tym samym roku urodziła się w Nowogrodzie córka Jarosława^[401], księżna, w święto Narodzenia Bogurodzicy. W tymże roku ukończono malowidła w cerkwi Świętego Zwiastowania^[402]. Tegoż roku odebrano urząd posadnika Michałowi i oddano go Miroszce Niezdinicowi^[403].