Tłumaczenie i odczyt dziejów roku 6577 (1069)

Folio 4Въ лѣ[то] 6577 (1069) приде Изѧславъсъ Лѧхы. а Всѣсла[в] бѣжа Полотьскѹ. и погоре Подолиѥ.Въ то [же] лѣ[то] осень м[ѣсѧ]цѧ октѧб[рѧ]въ 23 на с[вѧ]т[о]го Якова бра[та]Г[оспод]нѧ въ пѧтни[чи] въ чѧ[с]6 дни опѧть приде Все[...]Folio 4’къ Новѹгородѹ. новгородци же поставиша пълъкъ противѹ ихъѹ Звѣринцѧ на Къземли. и пособи Б[ог]ъ Глѣбѹ кн[ѧ]зю съ новгородци.О велика бѧше сѣцѧ Вожѧномъи паде ихъ бещисльноѥ число.а самого кн[ѧ]зѧ ѿпѹстишѧ Б[ог]а дѣлѧ. а на заѹтриѥ обрѣтесѧ крѣ[ст]ч[ес]тныи Володимирь ѹ с[вѧ]тѣи Софиѥ Новѣгородѣ при еп[иско]пѣ Федоре.

W roku 6577 (1069) Iziasław przybył z Lachami, a Wsiesław zbiegł do Połocka. I spłonął Podół^[28]. Tegoż roku, na jesieni, w miesiącu październiku, 23 [dnia], w święto św. Jakuba, Brata Pańskiego, w piątek, w szóstej godzinie dnia, przybył znów Wsie[sław] do Nowogrodu. Nowogrodzianie zaś uszykowali wojsko naprzeciw nich, nieopodal Zwierzyńca nad [rzeczką] Gzenią^[29]. I wspomógł Bóg księcia Gleba^[30] z Nowogrodzianami. O, wielka to była rzeź dla Wotów^[31] i poległa ich niezliczona mnogość, jednak samego księcia puszczono wolno przez wzgląd na Boga. Nazajutrz zaś odnalazł się czcigodny krzyż Włodzimierzowy^[32] w Świętej Sofii w Nowogrodzie, przy biskupie Teodorze^[33].