Tłumaczenie i odczyt dziejów roku 6833 (1325)

Folio 163’Въ лѣ[то] 6833 (1325) при[де] ізъ Орды кн[ѧ]зьОлеѯандръ Михаіловичь і Татарове с нимь должници иFolio 164і мно[го] бы[сть] тѧготы на Низовьскоі землі.То[го] же лѣ[та] поѣха вл[ады]ка Моісии к митрополитѹ ставитъ[сѧ] на Москвѹ. і прівезоша при нем кн[ѧ]зѧ велико[го] Юрьяізъ Орды с[ы]на Данилова внѹкаАлеѯандрова і погребоша і митрополитъ Петръ і архиеп[иско]пъ Моісиіі тфѣрьскыи еп[иско]пъ Варсонофииі ростовьскыі еп[иско]пъ Прохоръ рѧзаньскыі еп[иско]пъ Григории в с[ѹбот]ѹ 1 по[ста].і плакасѧ его кн[ѧ]зь Іванъ і всь народ плачемь великым ѿ мала идо велика. ѹбилъ бо і бѧше въОрдѣ кн[ѧ]зь Дмитриі Михаіловичбезъ ц[ѣса]р[е]ва слова. не добро же бы[сть] ісамомѹ. еже бо сѣеть ч[е]л[о]в[ѣ]къ то[же]і пожнеть.

W roku 6833 (1325) Przybył z Ordy książę Aleksander Michałowic^[1091], a wraz z nim Tatarzy-poborcy daniny. I było wiele ucisku w ziemi Niżowców. W tym samym roku udał się władyka Mojżesz do metropolity, do Moskwy, aby zostać ustanowionym. I gdy był tam, przywieziono z Ordy [ciało] wielkiego księcia Jerzego^[1092], syna Daniela, wnuka Aleksandra. I pochowali go: metropolita Piotr^[1093], arcybiskup Mojżesz, biskup twerski Barsanufiusz^[1094], biskup rostowski Prochor^[1095] i biskup riazański Grzegorz^[1096], w pierwszą sobotę Postu. I opłakiwał go książę Iwan^[1097] i wszyscy ludzie od najuboższych do najznaczniejszych, wielkim płaczem. Zamordował go bowiem w Ordzie książę Dymitr Michałowic^[1098], bez cesarskiego przyzwolenia. Nie było to dobre i dla niego samego, gdyż co człowiek zasieje, to i zbierze.