Tłumaczenie i odczyt dziejów roku 6715 (1207)

Folio 72’Въ лѣ[то] 6715 (1207) поставишац[е]рк[о]вь с[вѧ]т[о]го Лѹкы на Лѹбѧнѣи ѹлици перенесъше съ КолѣнѧВолодаревицѣ и Носовици.То[го] же лѣ[та] съвьршиша ц[е]рк[о]вь с[вѧ]тыѧFolio 73Пѧтницѧ заморьскии авгѹ[ста] въ 30.Того [же] лѣ[та] съвьрши ц[е]рк[о]вь с[вѧ]то[го] Пѧнтѣлѣимона Федоръ Пинещиниць.Въ то [же] лѣ[то] прѣстависѧ рабъ Б[о]жи Парфѹрии а мирьскы Прокша Малышевиць постригъсѧ ѹ с[вѧ]то[го] Сп[а]сана Хѹтинѣ при игѹмене Варламе.а покои Г[оспод]и д[ѹ]шю ѥго.

W roku 6715 (1207) Wołodariewice i Nosowice postawili cerkiew św. Łukasza przy ulicy Łubiance, przeniósłszy ją z Kolena^[535]. W tym samym roku [kupcy] zamorscy ukończyli cerkiew św. [Paraskiewy] Piątnicy^[536], w sierpniu, 30 [dnia]. Tegoż roku Fiodor Pinieszczynic ukończył cerkiew św. Pantelejmona^[537]. W tymże roku zmarł sługa Boży Parfurij, o świeckim [imieniu] Proksza Małyszewic^[538], postrzygłszy się w [monasterze] Świętego Zbawiciela w Chutyni, w obecności igumena Barlaama^[539]. Obdarz, Panie, jego duszę pokojem!