Latopis nowogrodzki pierwszy

Folio 13’Въ лѣ[то] 6640 (1132) прѣстависѧ Мьстиславъ Кыѥвѣ Володимириць апри[лѧ] въ 14.а Яропълкъ седе на столѣ братМьстиславль. Въ се [же] лѣ[то] хоFolio 14ди Всѣволодъ въ Рѹсь Переяславлю. повелениѥмь Яропълцемъ а целовавъ кр[ес]тъ къ новгородцемъ. Яко хоцю ѹ васъ ѹмерети. и ре[че] Гюрги и Андрѣи.се Яропълкъ брат наю по см[е]ртисвоѥи хощеть дати Кыѥвъ Всеволодѹ братанѹ своѥму.и выгониста и ис Переяславлѧ.и приде опѧть Новѹгородѹ.и бы[сть] въстань велика въ людьхъ. и придоша пльсковици и ладожане Новѹгородѹ и выгониша кн[ѧ]зѧ Всѣволода из города и пакы съдѹмавъшевъспѧтиша иѸстьяхъ.а Мирославѹдаша посадьFolio 14’ницѧти въ Пльскове. а Рагѹилови въ городѣ.

W roku 6640 (1132) Zmarł Mścisław Włodzimierzowic w Kijowie, w kwietniu, 14 [dnia], a na tronie zasiadł Jaropełk[123], brat Mścisława. Tegoż roku udał się Wsiewołod na Ruś, do Perejasławia, z rozkazu Jaropełka, chociaż [wcześniej] całował krzyż Nowogrodzianom, [przyrzekając]: „Chcę u was umrzeć”. I rzekli Jerzy i Andrzej[124]: „Oto Jaropełk, brat nasz, po swojej śmierci pragnie oddać Kijów Wsiewołodowi, swojemu bratankowi”. I przepędzili go obaj z Perejasławia. I powrócił do Nowogrodu, i było wzburzenie wielkie wśród ludzi. I przybyli Pskowianie i Ładożanie do Nowogrodu, i wygonili księcia Wsiewołoda z miasta. Potem jednak, naradziwszy się, sprowadzili go znów z Ustian[125]. Mirosławowi dano urząd posadnika w Pskowie, zaś Raguiłowi – w mieście.