Latopis nowogrodzki pierwszy

Folio 13’Въ лѣ[то] 6639 (1131) бы[сть] знамениѥ въ с[о]лнци въ вечернюю марта въ 30.томь же лѣ[тѣ] на зимѹ идеВсѣволодъ на зимѹ на Чюдь. и створисѧ пакость велика много добрыхъ мужь избиша въ Клинѣ новъгородьць м[ѣсѧ]цѧ генъварѧвъ 23 въ сѹботѹ. тъгдаже Антона игѹменомь Нифонтъ археп[иско]пъ постави.

W roku 6639 (1131) Ukazał się znak na słońcu w marcu, 30 [dnia], w porze wieczornego nabożeństwa. Tegoż roku zimą wyruszył Wsiewołod na Czudź i dokonała się wielka nikczemność: zabito wielu zacnych mężów nowogrodzkich w Klinie[121], w miesiącu styczniu, 23 [dnia], w sobotę. Wtedy też arcybiskup Nifont ustanowił Antoniego igumenem[122].