Latopis nowogrodzki pierwszy

Folio 24Въ лѣ[то] 6654 (1146) прѣстави[сѧ] въ Рѹ[си]Всѣволод м[ѣсѧ]цѧ июлѧ и сѣдѣна столѣ его брат Игорь. и сѣдѣ2 нед[ѣли] и негодовахѹть ѥго лю[дь]ѥ.Folio 24’и въздаша вѣсть къ Изѧславѹ Мьстисла[ви]чю Переяславлю. и придесъ вои и бишасѧ. и поможе Б[ог]ъ Изѧсла[вѹ]. и сѣде Изѧслав на сто[лѣ] и Игорѧ самого яша 5 д[е]нь по побоищи порѹбиша и. а на осень вымолисѧ постричьсѧ и пострижесѧ.тъгда же даша посадницьствоКостѧнтинѹ Микѹлъцицю. иѹ Нѣжатѣ отьмъше. томь [же] лѣ[тѣ]съдѣлаша 4 ц[е]ркви с[вѧ]тѹю м[ѹ]ч[е]ни[кѹ]Бориса и Глѣба въ гра[дѣ]. с[вѧ]т[о]го пр[о]р[ока]Ильѥ и с[вѧ]тѹю ап[осто]лѹ Петра и П[а]вла на Хълмѣ. и с[вѧ]тѹю безмздьникѹ Козмѹ и Дамияна.

W roku 6654 (1146) Zmarł na Rusi Wsiewołod w miesiącu lipcu i zasiadł na tronie jego brat Igor[185]. Panował dwa tygodnie i ludzie byli na niego oburzeni, i posłali wieść do Iziasława Mścisławowica[186], do Perejasławia. I przybył z wojami, i bili się. I wspomógł Bóg Iziasława. I zasiadł Iziasław na tronie, a samego Igora pojmano piątego dnia po bitwie i uwięziono. Na jesień zaś wyprosił zgodę na postrzyżyny i postrzygł się. Wówczas też dano urząd posadnika Konstantynowi Mikułczycowi, odebrawszy go Nieżacie. W tym też roku wybudowano cztery cerkwie: św. św. męczenników Borysa i Gleba[187] w grodzie, św. proroka Eliasza[188], św. św. Apostołów Piotra i Pawła na Wzgórzu[189] oraz św. św. dobroczyńców Kosmy i Damiana[190].