Tłumaczenie i odczyt dziejów roku 6682 (1174)

Folio 39Въ лѣ[то] 6682 (1174) ѹбиша Володимїри кн[ѧ]зѧ Андрея свои милостьници. на канонъ с[вѧ]тою Петрѹ иПавлѹ въ нощь спѧщю емѹ въБ[ог]олюбьмь и бѧше с нимь одинъкощеи малъ. избивъше сторожедвьрьныя придоша къ сѣньмъкн[ѧ]зю же очютивъше попадъ мечь и ста ѹ двьрии. борѧсѧ с ниміоныхъ же бѧше много а кн[ѧ]зь одїнъ. яко налегоша силою и выломїша двьри и вълѣзоша на нь и туи насѹнуша рогатинами и тусконьцѧ животъ свои. и великъFolio 39’мѧтежь бы[сть] въ земли тои и велика бѣда и множьство паде головъ яко и числа нѣтѹ. И потом посадиша на столѣ Мьстислава Ростіславицѧ съ бра[то]мь Ѧропълкомь.Томь же лѣ[тѣ] сѣдѣ Кыеве РоманъРостиславиць вънѹкъ Мьстиславль.

W roku 6682 (1174) We Włodzimierzu [nad Klaźmą] księcia Andrzeja^[309] zabili jego ulubieńcy, w wigilię święta św. św. Piotra i Pawła, w nocy. Kiedy spał w Bogulubowie^[310], był razem z nim jeden młodzieniec. Zabiwszy strażników przy drzwiach, [napastnicy] weszli do sieni. Książę, przebudziwszy się, pochwycił miecz i stanął u drzwi. Walczył z nimi, ich jednak było wielu, a książę – sam jeden. Gdy natarli z siłą, wyważyli drzwi i wskoczyli nań, i tam przebili go włóczniami, i tam zakończył swój żywot. I nastał wielki bunt w ziemi tej, i nieszczęście wielkie, i mnóstwo spadło głów, że i zliczyć ich nie sposób. Później zaś posadzono na tronie Mścisława Rościsławowica^[311] wraz z bratem Jaropełkiem^[312]. Tegoż roku zasiadł w Kijowie [na tronie] Roman Rościsławowic^[313], wnuk Mścisława.