Latopis nowogrodzki pierwszy

Folio 32’Въ лѣ[то] 6672 (1164) придоша Свьѥ подъЛадѹгѹ и пожьгоша ладожане хоромы своѧ а сами затвори[ша]сѧ въ гра[дѣ] съ посадникомь съ Неж[а]тою а по кн[ѧ]зѧ послаша и по новгор[о]дце. Они же пристѹпиша подъ городъ въ с[ѹбот]ѹ и не ѹспѣша ничтоже къ гра[дѹ] нъ большю ранѹ въсприяшѧ. и ѿстѹпиша въ рѣкѹ Воронаи. пѧтыи же д[е]нь приспѣ кн[ѧ]зьС[вѧ]тослав съ новгородьци и съ посадникомь Захариею и наворони[ша]на нѧ м[ѣсѧ]цѧ маия въ 28 на с[вѧ]т[о]го Еладия въ четвь[рток] въ час 5 д[ь]ни. и побѣдиша я Б[о]жиею помощью. овыисѣкоша а иныя изимаша. пришли бо бѧхѹ въ полѹшестадьсѧтъ шнекъ изьмаша 43 шнекъFolio 33а мало ихъ ѹбежаша и ти ѣзвьни.

W roku 6672 (1164) Przybyli Szwedzi pod Ładogę i Ładożanie spalili własne zabudowania, a sami zamknęli się w grodzie z posadnikiem Nieżatą[259]. I posłali po księcia i po Nowogrodzian. Oni [tj. Szwedzi] zaś przystąpili do [oblężenia] grodu w sobotę i nie zdołali wyrządzić mu jakiejkolwiek szkody, lecz jeszcze większe straty ponieśli. I odstąpili do rzeki Woronej[260]. Piątego zaś dnia nadciągnął książę Światosław z Nowogrodzianami i z posadnikiem Zachariaszem, i skierowali się ku nim, w miesiącu maju, 28 [dnia], w święto św. Helladiusza, w czwartek, w piątej godzinie dnia. I pokonali ich z Bożą pomocą, jednych zasiekli, a innych pojmali. Przypłynęli oni bowiem byli w pięćdziesięciu pięciu okrętach – czterdzieści trzy okręty przejęli. Niewielu z nich zaś uciekło, a i ci byli ranni.