Tłumaczenie i odczyt dziejów roku 6764 (1256)

Folio 135Въ лѣ[то] 6764 (1256) придоша Свѣи і Ѣмь и Сѹмьі Дидманъ съ своею волостьюі множьство і начаша чинитігородъ на Наровѣ. тогда же небѧше кн[ѧ]зѧ в Новѣгородѣ ипослаша новгородци в Низъкъ кн[ѧ]зю по полкы а сами посвоеі волости рослаша. они жеоканьнии ѹслышавше побѣгоша за море. В то [же] лѣ[то] на зимѹ приѣха кн[ѧ]зь Олеѯандръі митрополитъ с нимь. і поідекн[ѧ]зь на пѹть и митрополитъ с нимь. і новгородци невѣдѧхѹ кдѣ кн[ѧ]зь идеть.друзии творѧхѹ яко на Чюдь идеть. ідоша до КопорьиFolio 135’і поіде Алеѯандръ на Ѣмь а митрополитъ поіде в Новъгородъа іниі мнози новгородци въспѧтишасѧ ѿ Копорьи. і поиде съ своіми полкы кн[ѧ]зь і с новгородци. і бы[сть] золъ пѹть акыже не видали ни дни ни ночи. і многымъ шестникомъбы[сть] пагѹба а новгородцевъБ[ог]ъ сблюде. і приде на землюѢмьскѹю овыхъ избиша адрѹгыхъ изъимаша. і придоша новгородци с кн[ѧ]земь Олександромь вси здорови.Тогда же кн[ѧ]зь поіде в Низъ поіма послы новгородьскыи Елеѹфѣрья і Михаіла Пинѥщинича а с[ы]на своего Василья посади на столѣ.

W roku 6764 (1256) Nadeszli Szwedzi, Jemianie, Sumowie i Didman^[890] wraz z [ludźmi ze] swojej wołosti. I było ich mnóstwo. I zaczęli budować gród w Narwie^[891]. Wówczas nie było księcia w Nowogrodzie i Nowogrodzianie wysłali do księcia, na Niż [prośbę] o wojsko, a sami rozesłali [wici] po swojej wołosti. Ci zaś, przeklęci, usłyszawszy o tym, zbiegli za morze. Tegoż roku zimą przyjechał książę Aleksander, a wraz z nim metropolita. I książę wyruszył w drogę, a razem z nim metropolita. I Nowogrodzianie nie wiedzieli, dokąd idzie książę. Niektórzy myśleli, że wyrusza na Czudź. Doszli do Koporja i udał się Aleksander na Jemian, metropolita zaś poszedł do Nowogrodu, a wielu innych Nowogrodzian zawróciło spod Koporja. I książę poszedł wraz ze swoimi wojskami i z Nowogrodzianami. I droga była tak zła, że nie odróżniali ani dnia, ani nocy. I wielu piechurów spotkała zguba, Nowogrodzian zaś uchował Bóg. I przybywszy w ziemię Jemian, jednych pozabijali, a innych pochwycili. I powrócili Nowogrodzianie wraz z księciem Aleksandrem cali i zdrowi. Wówczas to książę udał się na Niż, wziąwszy ze sobą posłów nowogrodzkich, Eleuteriusza i Michała Pinieszczynica, a swojego syna Wasyla^[892] posadził na tronie.