Latopis nowogrodzki pierwszy

Folio 162Въ лѣ[то] 6830 (1322) при[де] кн[ѧ]зь Юрьі в Новъгород познанъ новгородци і повелѣ порокы чинити. Тогдаже приходиша Нѣмци ратью къКорѣльскомѹ городкѹ и не взѧша его. То[го] же лѣ[та] поіде кн[ѧ]зь великыи Юрьі с новгородци къ Выборѹ городѹ нѣмецьскомѹі биша і 6ю пороковъ твердъбо бѣ і ізбиша мно[го] Нѣмець в горо[дѣ]а іныхъ извѣшаша а іныхъ наНизъ поведоша. і стоявше м[ѣсѧ]цьпристѹпиша і не взѧша его ноза грѣ[хы] наша нѣколико мѹж добрыхъ паде.Folio 162’То[го] же лѣ[та] престависѧ кн[ѧ]зь Афанасии брат Юрьевъ постригъсѧ в черньци. і положиша і ѹ с[вѧ]т[о]го Сп[а]сана Городищи. То[го] же лѣ[та] ходи кнѧзь Дмитриі Михаіловичь въОрдѹ і подъя великое кн[ѧ]ж[е]ние.То[го] же лѣ[та] приходи в Рѹсь посолъ силенъ изъ Орды іменемь Ахмылъ і мно[го] створи пакости по Низовьскоі земли мно[го] посѣче хр[ис]тьянъ а іных поведе въ Ордѹ.Кн[ѧ]зь же Юрьі пришедъ ѿ Выбораі поіде на Низъ мно[го] моливъ новгородци а быша и проводили.і бывшю емѹ на Ѹрдомѣ і тѹкн[ѧ]зь Алеѯандръ Михаіловичьсо Тфѣри нападе на нь да кн[ѧ]зьЮрьи самъ ѹбѣжа в малѣ ивбѣжа въ Пльсковъ а товаръ еговсь разграбиша а въ Пльсковѣбѧше литовьскыі кн[ѧ]зь Д[а]в[и]дко.і ѿтолѣ призваша і новгородципо кр[ес]тномѹ цѣлованию.Folio 163

W roku 6830 (1322) Przyjechał książę Jerzy do Nowogrodu, wezwany przez Nowogrodzian, i rozkazał budować machiny oblężnicze. Wówczas to nadciągnęli Niemcy z wojskiem pod karelski gródek i nie zdobyli go. W tymże roku wyruszył wielki książę Jerzy wraz z Nowogrodzianami na Wyborg[1076], gród niemiecki. I bili w niego z sześciu machin oblężniczych, był bowiem twierdzą. I zabili wielu Niemców w grodzie, innych powiesili, a jeszcze innych powiedli na Niż. I postawszy tam przez miesiąc, ruszyli nań i nie zdobyli go. A za grzechy nasze kilku zacnych mężów poległo. Tegoż roku zmarł książę Atanazy, brat Jerzego, postrzygłszy się na mnicha. I złożono go [w cerkwi] Świętego Zbawiciela na Grodziszczu[1077]. W tymże roku udał się książę Dymitr Michałowic[1078] do Ordy i przyjął godność wielkiego księcia. W tym samym roku przybył na Ruś ważny poseł z Ordy o imieniu Achmył i wiele uczynił niegodziwości w ziemi Niżowców: wielu chrześcijan zasiekł, a innych powiódł do Ordy. Książę Jerzy, powróciwszy spod Wyborga, udał się na Niż, usilnie prosząc Nowogrodzian, aby go odprowadzili. Kiedy był nad [rzeką] Urdomą[1079], napadł na niego książę Aleksander Michałowic[1080] z Tweru, aż sam książę Jerzy uciekł z małą drużyną i przybiegł do Pskowa. Cały jego dobytek rozgrabiono. W Pskowie był zaś książę litewski Dawidko[1081]. I stamtąd przywołali go [tj. Jerzego] Nowogrodzianie, zgodnie z [przysięgą i] całowaniem krzyża.