Latopis nowogrodzki pierwszy

Folio 23’Въ лѣ[то] 6652 (1144) дѣлаша мостъ вьсь цересъ Волхово по стороне ветхаго новъ вьсь. Въ то [же] лѣ[то] погоре Хълмъвьсь и ц[е]ркы с[вѧ]т[о]го Ильѥ. Въ то [же] лѣ[то] испьсаша ч[ес]тно притворы всѧ въс[вѧ]тѣи Софии Новѣгородѣ. архиеп[иско]пъ Нифонтъ. тъгда [же] даша посадницьство Нежатѣ Твьрдѧтицю. Въ то [же] лѣ[то] съвѣршиша ц[е]рк[о]вькамѧнѹ с[вѧ]тѣи Б[огороди]ци на ТърговищиНовегородѣ. Въ то [же] лѣ[то] постави мѧпо[по]мь археп[иско]пъ с[вѧ]тыи Нифонтъ.

W roku 6652 (1144) Budowano most na Wołchowie – obok starego, w pełni nowy. Tegoż roku spłonęło całe Wzgórze i cerkiew św. Eliasza[180]. W tym też roku ozdobiono godnie malowidłami wszystkie przedsionki w Świętej Sofii w Nowogrodzie, za arcybiskupa Nifonta. Wówczas też powierzono urząd posadnika Nieżacie Twierdiaticowi[181]. W tym samym roku ukończono kamienną cerkiew Świętej Bogurodzicy na Targu[182] w Nowogrodzie. Tegoż roku ustanowił mnie[183] popem święty arcybiskup Nifont.