Latopis nowogrodzki pierwszy

Folio 37Въ лѣ[то] 6678 (1170) бы[сть] дорогъвьНовегородѣ и кѹплѧхѹ кадь ръжи по 4 гр[и]внѣ а хлѣбъ по 2 ногатѣ а медъ по10 кѹнъ пѹдъ. и съдѹмавъше новъгородьци показаша путь кн[ѧ]зю Романѹ а сами послаша къ Ондрѣеви по миръ на всѣи воли своѥи. Въ то [же] лѣ[то] въFolio 37’ниде кн[ѧ]зь Рюрикъ Ростиславїць въ Новъгородъ м[ѣсѧ]цѧ октѧб[рѧ] въ4 на с[вѧ]т[о]го Иерофея.Въ то [же] лѣ[то] археп[иско]пъ Б[ог]олюбивыи Илия съ бра[то]мь Гавриломь създаста манастырьц[е]рк[о]вь с[вѧ]тыя Б[огороди]цѧ Бл[а]говещениѥ. Томь [же] лѣ[тѣ] прѣстависѧ кнѧзь Мьстиславъ ИзѧславицьВолодимирь вънѹкъ.Въ то [же] лѣ[то] прѣстависѧ кн[ѧ]зь Кыевѣ Глѣбъ Гюргевиць. и въвѣдоша Володимира Мьстиславицѧ.

W roku 6678 (1170) Była drożyzna w Nowogrodzie i kupowano kadź ziarna za cztery grzywny, chleb – za dwie nogaty, a pud miodu – za dziesięć kun. I Nowogrodzianie, naradziwszy się, pokazali drzwi księciu Romanowi, a sami posłali do Andrzeja, [aby prosić go] o pokój ze wszystkimi swymi wolnościami. Tegoż roku przybył książę Ruryk Rościsławowic[293] do Nowogrodu, w miesiącu październiku, 4 [dnia], w święto św. Hieroteusza. W tym samym roku miłujący Boga arcybiskup Eliasz wraz z bratem Gabrielem[294] ufundowali monaster i cerkiew Zwiastowania Świętej Bogurodzicy[295]. W tymże roku zmarł książę Mścisław Iziasławowic[296], wnuk Włodzimierza. Tegoż roku zmarł w Kijowie książę Gleb Jerzewic[297] i wprowadzono [na tron] Włodzimierza Mścisławowica[298].