Tłumaczenie i odczyt dziejów roku 6765 (1257)
Wybierz rok
Folio 135’Въ лѣ[то] 6765 (1257) приде вѣстьізъ Рѹси зла яко хотѧтьТатарове тамгы і десѧтиныFolio 136на Новѣгородѣ. і смѧтошасѧ люди чересъ все лѣ[то]. і къ Г[оспо]жинѹ дниѹмре Онанья посадникъ а назимȣ убиша Михалка посадни[ка]новгородци. аще бы кто добродрѹгѹ чинилъ то добро быбыло. а копая подъ другомьямѹ сам сѧ в ню въвалить.Тоі же зимы приѣхаша послытатарьскыи съ Олександромьа Василии побѣже въ Пльсковъ. и почаша просити послы десѧтинытамгы. і не яшасѧ новгородьци по то. даша дары ц[ѣса]р[е]ви и ѿпѹстиша я с миромь. а кн[ѧ]зь Олеѯандръ выгна с[ы]на своего ізъ Пльскова і посла в Низъ а Алеѯандра и дрѹжинѹ его казни.овомѹ носа ѹрѣзаша а іномѹ очи выимаша кто Василья на зло повелъ. всѧкъбо злыи злѣ да погыбнеть.Folio 136’Тоі же зимы ѹбиша Мишю. тои [же]зимы даша посадничьство Михаілѹ Федоровичю выведшеиз Ладогы. а тысѧчьское Жирохѹ даша.
W roku 6765 (1257) Z Rusi nadeszła zła wieść, że Tatarzy pragną [ściągnąć] tamgę[893] i dziesięcinę z Nowogrodu. I trwali ludzie we wzburzeniu przez cały rok. I przed świętem [Zaśnięcia] Bogurodzicy zmarł posadnik Onania[894], zimą zaś Nowogrodzianie zabili posadnika Michałka[895]. Jeśliby ktoś czynił drugiemu [człowiekowi] dobro, to byłoby dobrze, lecz kopiąc dół pod bliźnim, sam w niego wpadnie. Tejże zimy przybyli posłowie tatarscy z Aleksandrem, a Wasyl[896] zbiegł do Pskowa. I posłowie poczęli prosić o dziesięcinę i tamgę, i Nowogrodzianie nie zgodzili się na to, dali dary dla cesarza i odprawili ich w pokoju. Książę Aleksander[897] wygnał zaś swojego syna z Pskowa i wysłał go na Niż, a Aleksandra[898] i jego drużynę ukarał. Jednym odcinano nosy, a innym wykłuwano oczy – tym, którzy przywiedli Wasyla do złego. Każdy niegodziwiec niechaj okrutnie zginie! Tejże zimy zabito Miszę. Tej samej zimy powierzono urząd posadnika Michałowi Fiodorowicowi[899], przyprowadziwszy go z Ładogi. Urząd tysięcznika dano zaś Żyrochowi[900].