Latopis nowogrodzki pierwszy

Folio 160Въ лѣ[то] 6824 (1316) выідоша намѣстници Михаіловы із Новагорода іпоіде кн[ѧ]зь Михаіло к Новѹгородусо всею Низовьскою землею. а новгородци ѹчиниша острогъ окологорода по обѣ сторонѣ і соідесѧвсѧ волость новгородская пльсковичи ладожане рѹшанеКорѣла Іжера вожане. кн[ѧ]зь жеМихаіло не дошедъ города ставъ Ѹстьянѣхъ. і та[ко] мира не возма поіде проче не ѹспѣвъ ничтоже но болшюю ранѹ въсприімъ. възвративше бо сѧ въспѧть заблѹдиша въ озерѣхъ ів болотѣхъ. і начаша мерети гла[до]мь ядѧхѹ же и конинѹ а снаFolio 160’сть свою пожгоша а іное пометашаі придоша пѣши в домы своя пріімше ранѹ немалѹ. То[го] же лѣ[та]еще не дошедшю кн[ѧ]зю Михаилудо города яша Ігната Бѣска ибиша і на вѣчи і свергоша і с моста въ Волховъ. творѧхѹть бо е[го]перевѣтъ державша к Михаилу.а Б[ог]ъ то вѣсть. тогда же і Данилъко Писцевъ ѹбьенъ бы[сть] на рлиѿ своего холопа. обадилъ бо егобѧше к горожаномъ тако река.посылалъ мѧ с грамотами къМихаілѹ кн[ѧ]зю.

W roku 6824 (1316) Namiestnicy Michałowi opuścili Nowogród i wyprawił się książę Michał na Nowogród z całą ziemią Niżowców. Nowogrodzianie wznieśli ostróg wokół grodu, po obu [jego] stronach, i zebrała się cała wołost nowogrodzka: Pskowianie, Ładożanie, mieszkańcy Russy, Karelowie, Iżorowie i Wotowie. Książę Michał, nie doszedłszy do grodu, zatrzymał się w Ustianach. I tak, nie zawarłszy pokoju, odszedł precz, nie uzyskawszy nic, lecz jeszcze większe straty poniósłszy. Zawróciwszy bowiem z powrotem, zabłądzili wśród jezior i bagien. I zaczęli umierać z głodu. Jedli nawet koninę. Ekwipunek swój spalili, a inne [rzeczy] porzucili. I powrócili pieszo do swoich domów, odniósłszy niemało strat. Tegoż roku, kiedy książę Michał jeszcze nawet nie doszedł do grodu, pojmano Ignata Bieska. I bito go podczas wiecu, i zrzucono go z mostu do Wołchowa. Myślano bowiem, że jest on w zmowie z Michałem, ale Bóg to wie. Wówczas też został zamordowany Daniłko Piscew przez swojego chłopa, na roli. Oczernił on go bowiem wcześniej przed mieszczanami, mówiąc tak: „Posyłał mnie z listami do księcia Michała”.