Latopis nowogrodzki pierwszy

Folio 40Въ лѣ[то] 6684 (1176) иде Вълхово опѧ[ть]на възводьѥ по 5 д[ь]нии. Тои [же]весне оженисѧ кн[ѧ]зь Мьстиславъ Новегоро[дѣ] и поя ѹ Якѹнадъчерь ѹ Мирославицѧ и потомьпозваша и ростовьци къ собе. и иде Ростовѹ съ дрѹжиною своѥюа с[ы]нъ остави въ Новегородѣ. и пріде Ростовѹ. и въ то врѣмѧ ѹмьрлъ бѧше Михалко. и поиде съ роFolio 40’стовьци и съ сѹждальци къ Володимирю и постави Всѣволодъ съ володимирьци и съ переяславьципротивѹ ѥго пълкъ и бишасѧи паде обоихъ множьство многои одолѣ Всѣволодъ. и възвратисѧМьстиславъ въ Новъгородъ. и неприяша его новгорольци нъ пѹть ѥмѹ показаша и съ с[ы]н[о]мь съС[вѧ]тославомь. и пояша новгородьци ѹ Всѣволода с[ы]нъ собе Ярослав.На тѹ [же] зимѹ иде Мьстислав съзѧтьмь съ Глѣбомь и съ бра[то]мьЯропълкомь на Сѹждаль и бїшасѧ за Калакшею и тѹ побѣдиша рѧзанце и яша кн[ѧ]зѧ Глѣба и съ с[ы]н[о]мь и Мьстисла[ва] съ бра[то]мь Яропълкомь порѹбиша я. ТоFolio 41и же зиме приходиша всѧ Чюдьска землѧ къ Пльсковѹ и бишасѧ с ними. и ѹбиша ти Вѧчесла[ва]и Микитѹ Захарииницѧ и Станимира Иваницѧ и инѣхъ а Чюди множьство избиша. Томь [же]лѣ[тѣ] постави ц[е]рк[о]вь новѹ Михаль Степаниць с[вѧ]то[го] Михаилаа дрѹгѹю Моисѣи Доманѣжиць с[вѧ]то[го] Іѡ[анна] Ѹсѣкновениѥ гла[вы]на Чюдиньцевѣ ѹлици.

W roku 6684 (1176) Wezbrał znów Wołchow ku powodzi na pięć dni. Tejże wiosny ożenił się książę Mścisław w Nowogrodzie, pojąwszy córkę Jakuna Mirosławowica[322]. Później jednak wezwali go Rostowcy do siebie. I wyruszył do Rostowa ze swoją drużyną, a syna zostawił w Nowogrodzie. I przybył do Rostowa. W tym też czasie, po śmierci Michałka, [Mścisław] wyruszył z Rostowcami i Suzdalcami do Włodzimierza, a Wsiewołod[323] uszykował przeciwko niemu wojsko wraz z Włodzimierzanami i Perejasławcami. I bili się, i poległo po obu stronach wielkie mnóstwo [wojów], i zwyciężył Wsiewołod. I powrócił Mścisław do Nowogrodu. I nie przyjęli go Nowogrodzianie, lecz pokazali drzwi jemu i jego synowi Światosławowi. I wzięli sobie Nowogrodzianie krewnego Wsiewołoda, Jarosława[324]. Tejże zimy wyruszył Mścisław z zięciem Glebem[325] i z bratem Jaropełkiem[326] na Suzdal, i bili się za [rzeką] Kołokszą[327]. I tam zwyciężyli Riazańcy, i ujęli księcia Gleba z synem i Mścisława z bratem Jaropełkiem, i uwięzili ich. Tejże zimy nadciągnęła cała ziemia czudzka pod Psków, i bito się z nimi. Zabili oni Wiaczesława, Mikitę Zachariaszewica, Stanimira Iwanowica i innych, a Czudów wybito mnóstwo. Tegoż roku Michał Stiepanowic[328] wybudował nową cerkiew św. Michała[329], a drugą – Mojżesz Domanieżyc, Ścięcia Głowy św. Jana [Chrzciciela], na ulicy Czudincewej[330].