Latopis nowogrodzki pierwszy

Folio 25Въ лѣ[то] 6656 (1148) бы[сть] дъжгь съ градомь июнѧ въ 27 въ нед[ѣлю] изажьже гром ц[е]рк[о]вь с[вѧ]тыя Б[огороди]цѧвъ Звериньци манастырь. Въто же лѣ[то] ходи археп[иско]пъ Нифонтъ Сѹждалю мира дѣлѧ къГюргеви и приятъ и съ любъвьюГюрги и ц[е]рк[о]вь с[вѧ]ти с[вѧ]тѣи Б[огороди]ци великымь с[вѧ]щ[е]ниѥмь. и новотъFolio 25’ржьцѣ всѣ выправи и гость всь цѣлъ. И посла съ цьстию Новѹгородѹнъ мира не да[сть]. Тои [же] осени присла Изѧслав ис Кыѥва с[ы]на своѥго Яросла[ва]и прияша новгородьци. а С[вѧ]топълкавыведе злобы ѥго ради и дасть ѥмѹ Володимирь. Тои [же] зимѣ приде Изѧслав Новѹгородѹ с[ы]нъ Мьстиславль ис Кыѥва. Иде на Гюргѧ Ростовѹ съ новгородьци. и мъного воѥваша лю[дь]ѥ Гюргево и поВолзѣ възѧша 6 городъкъ олидо Ярославлѧ попѹстиша а головъ възѧшѧ 7000 и воротишасѧ роспѹтия дѣлѧ.

W roku 6656 (1148) Padał deszcz z gradem w czerwcu, 27 [dnia], w niedzielę, i podpalił piorun cerkiew Świętej Bogurodzicy w Monasterze Zwierzynieckim[197]. W tymże roku udał się arcybiskup Nifont do Suzdala, do Jerzego w sprawie [zawarcia] pokoju. I przyjął go Jerzy z miłością. I poświęcił on świętą cerkiew Świętej Bogurodzicy[198] [obrzędem] wielkiego poświęcenia. Zwolnił też [Jerzy] wszystkich mieszkańców Nowego Targu i kupców wszystkich, i wyprawił godnie do Nowogrodu, lecz na pokój nie przystał. Tejże jesieni przysłał Iziasław[199] z Kijowa syna swojego Jarosława[200] i przyjęli go Nowogrodzianie. Światopełka[201] zaś wydalił ze względu na jego okrucieństwo i dał mu Włodzimierz [Wołyński]. Tej samej zimy przybył z Kijowa do Nowogrodu Iziasław[202], syn Mścisława. Wyruszył na Jerzego do Rostowa wraz z Nowogrodzianami. I walczono zażarcie z ludźmi Jerzego, i zdobyto sześć gródków nad Wołgą, spustoszono [ziemię] prawie aż do Jarosławla, a jeńców wzięto siedem tysięcy, i zawrócono ze względu na zły stan dróg.