Latopis nowogrodzki pierwszy

Folio 51Въ лѣ[то] 6700 (1192) иде кн[ѧ]зь ЯрославПльсковѹ на Петровъ д[е]нь иновъгородьци въ мале. а самъ седе на Пльскове. а дворъ свои пославъ съ пльсковїци воеватъ. и шьдъше възѧша городъ Медвежю головѹи пожьгоша. и придоша сторовї.Въ то [же] лѣ[то] постави цьрковь вънїзѹ на Хѹтинѣ Варламъцьрнець а мирьскымь именьFolio 51’мь Алекса Михалевиць въ имѧс[вѧ]т[о]го Сп[а]са Преображения и с[вѧ]ти ювл[а]д[ы]ка археп[иско]пъ Гаврила на праздьникъ и нарече манастырь.Въ то [же] лѣ[то] концѧша ц[е]рк[о]вь с[вѧ]т[ы]хъ ап[осто]лъ на Силинищи и с[вѧ]ти ю археп[иско]пъ Григории на Петровъ д[е]нь.Въ то [же] лѣ[то] въ Рѹсе сърѹбишац[е]рк[о]вь на островѣ Мартѹрииигѹменъ въ имѧ с[вѧ]т[о]го Преображения и створи манастырь и бы[сть] прибежище крьстьяномъ. Томь [же] лѣ[тѣ] съгоре црькы на Хълмѣ с[вѧ]т[ы]хъ ап[осто]лъ зажьжена ѿ грома. Томь [же] лѣ[тѣ]перестависѧ игѹменияМ[а]рия с[вѧ]т[о]го Въскр[е]сения ипоставиша на месте Евдокию.Folio 52Томь [же] лѣ[тѣ] ѹ с[вѧ]тѣи Б[огороди]ци въ Звериньци поставиша игѹмению.

W roku 6700 (1192) Udał się książę Jarosław do Pskowa w dzień św. Piotra, a wraz z nim Nowogrodzianie w małej liczbie. Sam zasiadł w Pskowie, a swoich dworzan wysłał z Pskowianami na wojnę. I poszedłszy, zdobyli gród Niedźwiedzią Głowę i spalili [go]. I powrócili [cali i] zdrowi. Tegoż roku mnich Barlaam, a świeckim imieniu Aleksy Michalewic, ufundował cerkiew w dole [rzeki], w Chutyni, pod wezwaniem Świętego Przemienienia Zbawiciela[412]. I poświęcił ją władyka-arcybiskup Gabriel w święto, i ustanowił monaster. W tymże roku ukończono cerkiew św. św. Apostołów [Piotra i Pawła] na Sikorczej Górze[413] i poświęcił ją arcybiskup Grzegorz w dzień św. Piotra. W tym samym roku igumen Martyriusz[414] wybudował drewnianą cerkiew w Russie, na wyspie, pod wezwaniem Świętego Przemienienia [Pańskiego] i założył monaster[415]. I stał się on ucieczką dla chrześcijan. Tegoż roku spłonęła cerkiew św. św. Apostołów [Piotra i Pawła] na Wzgórzu[416] od uderzenia pioruna. W tymże roku zmarła Maria, igumenia [monasteru] Świętego Zmartwychwstania i wyniesiono na jej miejsce Eudokię[417]. Tegoż roku w monasterze Świętej Bogurodzicy w Zwierzyńcu[418] ustanowiono igumenię.