Latopis nowogrodzki pierwszy

Folio 20’Въ лѣ[то] 6648 (1140) въ 20 мартабы[сть] знамениѥ въ с[о]лнчи и толико оста ѥго якоже бываѥтьм[ѣсѧ]ць 4 д[ь]нии и пакы до захоFolio 21да напълнисѧ. Въ то [же] лѣ[то] потоциша Кыѥвѹ къ Всѣволодѹ Къснѧтина Микѹлъцицѧ и пакыпо немь инѣхъ мѹж 6 оковавъше. Полюда Къснѧтиницѧ Дьмьяна инѣхъ колико.

W roku 6648 (1140) W marcu, 20 [dnia] ukazał się znak na słońcu i ostało się go tyle, ile bywa czterodniowego księżyca, przed zachodem jednak znów stało się pełne. Tegoż roku ujętego Konstantyna Mikułczyca wysłano do Kijowa, do Wsiewołoda, a w ślad za nim i sześciu innych mężów, w okowach: Poliuda Konstantynowica, Damiana i kilku innych.