Tłumaczenie i odczyt dziejów roku 6683 (1175)

Folio 39’Въ лѣ[то] 6683 (1175) Выведоша из Новагорода кн[ѧ]зѧ Гюргѧ Андреѥвицѧ. а Мьстиславъ с[ы]нъсвои посади Новегородѣ. Томь [же]лѣ[тѣ] въниде самъ въ Новъгородъбивъсѧ съ стръемь своимь Михалкомь и сѣде Новегородѣ аМихалко седе Володимири бр[ата]посади Переяславли Всѣволода. Въ то [же] лѣ[то] загоресѧ пожаръ ѿFolio 40Деигѹниць и съгорѣша ц[е]ркви 3с[вѧ]т[о]го Михаила и с[вѧ]т[о]го Якова и с[вѧ]то[го]Възнесения. Въ то [же] лѣ[то] престависѧпосадникъ Новегородѣ Иванко Захарииниць. и даша Жиросла[вѹ] опѧ[ть].и концѧющюсѧ лѣ[тѹ] томѹ выгнаша Жирослава ис посадницьстваи даша Завидѹ Неревиницю.

W roku 6683 (1175) Wyprowadzono z Nowogrodu księcia Jerzego Andrzejewica, a Mścisław^[314] syna swojego [Światosława]^[315] posadził w Nowogrodzie. Tegoż roku przybył sam do Nowogrodu, powalczywszy ze swoim stryjem Michałkiem^[316], i zasiadł w Nowogrodzie. Michałko zasiadł we Włodzimierzu, a brata Wsiewołoda^[317] posadził w Perejasławiu. W tym samym roku rozgorzał pożar od [domu] Dejguniców i spłonęły trzy cerkwie: św. Michała^[318], św. Jakuba^[319] i Świętego Wniebowstąpienia [Pańskiego]^[320]. W tymże roku zmarł posadnik nowogrodzki Iwanko Zachariaszewic i dano [ten urząd] ponownie Żyrosławowi. I kiedy dobiegał końca ten rok, przepędzono Żyrosława z urzędu posadnika i powierzono go Zawidowi Nieriewinicowi^[321].