Tłumaczenie i odczyt dziejów roku 6625 (1117)

Folio 9Въ лѣ[то] 6625 (1117) иде Мьстиславъ Кыѥвѹ настолъ из Новагорода мартавъ 17. а с[ы]нъ посади НовѣгородѣВсѣволода на столѣ. Въ [то] же лѣ[то]бы[сть] знамениѥ Новѣгородѣ въс[вѧ]тѣи Софии ѿ грома м[ѣсѧ]цѧ маия въ 14 въ час 10 вечернюпоющимъ ѥдинъ ѿ дьякъ зараженъ бы[сть] ѿ грома а клиросъ вьсь съ людьми падоша ници нъFolio 9’живи быша. а на вечеръ бы[сть] знамениѥ въ лѹнѣ. Въ то [же] лѣ[то] игуменъ Антонъ заложи ц[е]рк[о]вькамѧнѹ с[вѧ]тыя Б[огороди]цѧ манастырь. Въ се [же] лѣ[то] прѣстависѧДобрына посадникъ новгородьскыи дек[абр]ѧ въ 6.

W roku 6625 (1117) Wyjechał Mścisław z Nowogrodu do Kijowa, [by przejąć] tron, w marcu, 17 [dnia], a na tronie w Nowogrodzie posadził [swojego] syna Wsiewołoda^[91]. W tymże roku ukazał się znak w Nowogrodzie, w Świętej Sofii [w postaci] pioruna, w miesiącu maju, 14 [dnia], o godzinie dziesiątej. Gdy odprawiano nabożeństwo wieczorne, jeden z diaków został porażony piorunem, a wszyscy chórzyści i wierni upadli na twarz, lecz pozostali przy życiu. Pod wieczór zaś ukazał się znak na księżycu. W tym samym roku igumen Antoni ufundował kamienną cerkiew Świętej Bogurodzicy, w monasterze^[92]. Tegoż roku zmarł Dobrynia^[93], posadnik nowogrodzki^[94], w grudniu, 6 [dnia].