Tłumaczenie i odczyt dziejów roku 6681 (1173)

Folio 38’Въ лѣ[то] 6681 (1173) иде кн[ѧ]зь Гюрги Андреевиць съ новгородьци и съ ростовици Кыевѹ на Ростиславице и прогнаша ѥ ис Кыѥва. и стояшеподъ Вышегородъмъ 7 нед[ѣль] ипридоша сторови вси Новѹгородѹ. а Ярославъ сѣде КыѥвѣИзѧславиць. Томь [же] лѣ[тѣ] с[вѧ]тиц[е]рк[о]вь Новегородѣ Илия архїеп[иско]пъ новгородьскыи с[вѧ]тѹюFolio 39м[ѹ]ч[е]н[и]кѹ Бориса и Глеба камѧнѹю въ гра[дѣ] м[ѣсѧ]цѧ октѧбрѧ въ 14а дрѹгѹю с[вѧ]то[го] Сп[а]са на воротѣхъ с[вѧ]то[го] Георгия камѧнѹ.

W roku 6681 (1173) Wyruszył książę Jerzy Andrzejewic wraz z Nowogrodzianami i z Rostowcami do Kijowa, na Rościsławowiców [Ruryka i Dawida], i przegnano ich z Kijowa. I stali pod Wyszogrodem przez siedem tygodni, i przybyli do Nowogrodu cali i zdrowi. W Kijowie zaś zasiadł Jarosław Iziasławowic^[306]. Tegoż roku poświęcił w Nowogrodzie arcybiskup nowogrodzki Eliasz kamienną cerkiew św. św. męczenników Borysa i Gleba^[307], w grodzie, w miesiącu październiku, 14 [dnia] oraz drugą, kamienną, Świętego Zbawiciela nad bramą [monasteru] św. Jerzego^[308].