Latopis nowogrodzki pierwszy

Folio 120Въ лѣ[то] 6744 (1236) поіде кн[ѧ]зь Ярославъ ізъНовагорода Кыевѹ на столъпоімѧ съ собою новгородци вѧтшихъ Сѹдимира въ Славьнѣ Якима ВлѹнковичаКосту Вѧчеславича а новоторжець 100 мѹж. а в Новѣгородѣпосади с[ы]на своего Олеѯандра.і пришедъ сѣде в Кыевѣ на столѣ. і державъ новгородцевъ иновоторжцевъ одинѹ нед[ѣлю] і одаривъ я ѿпѹсти проче. і придоша здрави вси. Том желѣ[тѣ] пришедше безбожнии Татарове плѣниша всю землюБолгарьскѹю і градъ ихъ великыи взѧша и исѣкошаFolio 120’всѧ и жены и дѣти.

W roku 6744 (1236) Udał się książę Jarosław[809] z Nowogrodu do Kijowa, aby objąć tron, zabrawszy ze sobą znaczniejszych Nowogrodzian: Sudimira ze Sławna, Jakima Włunkowica, Kostię Wiaczesławowica, a spośród mieszkańców Nowego Targu – stu mężów. W Nowogrodzie zaś posadził swojego syna Aleksandra[810]. I przybywszy, zasiadł na tronie w Kijowie. I przetrzymywał Nowogrodzian i mieszkańców Nowego Targu przez jeden tydzień, i obdarowawszy, odprawił ich. I powrócili cali i zdrowi. Tegoż roku nadciągnęli bezbożni Tatarzy i podbili całą ziemię bułgarską[811]. I zdobyli ich wielki gród, i wysiekli wszystkich, i kobiety, i dzieci.