Latopis nowogrodzki pierwszy

Teodor – biskup Nowogrodu Wielkiego w latach 1069–1077/1078. Był piątym zwierzchnikiem eparchii nowogrodzkiej od momentu jej utworzenia u schyłku X stulecia – po Joachimie Korsunianinie, Efremie Greku, Łukaszu Żydiacie i Stefanie, o których jednak autorzy naszego źródła nie wspominają. Najprawdopodobniej pochodził z rodziny słowiańskiej (ruskiej), a przed objęciem godności biskupiej przebywał jako mnich w Monasterze Pieczerskim w Kijowie. Miał walczyć z reliktami religii pogańskiej w Nowogrodzie Wielkim. Zmarł w 1077/1078 r. W niektórych źródłach pojawia się informacja, że przyczyną jego śmierci było ugryzienie przez chorującego na wściekliznę psa. Jego następcą został German, o którym również nie odnajdziemy wzmianki w naszym źródle. Być może, Teodor został pochowany w nowogrodzkim soborze Mądrości Bożej.

Przypis występuje w tłumaczeniu wydarzeń roku