Latopis nowogrodzki pierwszy

Arkadiusz – biskup nowogrodzki w latach 1156–1163. Najprawdopodobniej był z pochodzenia Nowogrodzianinem. W młodości przebywał w klasztorze św. Jerzego, przez jakiś czas pełniąc nawet godność igumena tej wspólnoty. W 1153/1154 r. ufundował Monaster Zaśnięcia Bogurodzicy nad jeziorem Miaczino. Arkadiusz uznawany jest powszechnie za pierwszego zwierzchnika eparchii nowogrodzkiej, który został wybrany samodzielnie przez mieszkańców ośrodka nad Wołchowem spośród miejscowego duchowieństwa. Wydarzyło się to w 1156 r., po śmierci biskupa Nifonta. Dopiero w 1158 r. biskup-elekt udał się do Kijowa, aby ubiegać się o zatwierdzenie swej godności przez metropolitę Konstantyna I. Uzyskawszy jego zgodę na objęcie eparchii nowogrodzkiej, powrócił nad Wołchow 13 IX 1158 r. Zmarł 19 IX 1163 r. i został pochowany w soborze Mądrości Bożej.

Przypis występuje w tłumaczeniu wydarzeń roku