Latopis nowogrodzki pierwszy

Cerkiew Bogurodzicy w Kijowie, tzw. Dziesięcinna została ufundowana przez księcia Włodzimierza I Światosławowicza rychło po przyjęciu przez niego chrztu. Powieść minionych lat informuje, że prace budowlane rozpoczęły się w roku 6497 (989) i trwały do roku 6504 (996). Choć przybytek ten nie był pierwszą świątynią chrześcijańską na terenie Kijowa (o istnieniu tam cerkwi proroka Eliasza informuje już tekst układu bizantyńsko-ruskiego z 944 r.), można przypuszczać, iż stanowił on najstarszy kamienny obiekt sakralny w stołecznym grodzie. W literaturze przedmiotu można spotkać przypuszczenia, że w zamierzeniach Włodzimierza cerkiew ta miała spełniać rolę siedziby metropolity kijowskiego. Latopis informuje nas o tym, że do prac związanych z jej budową i wykończeniem zostali sprowadzeni rzemieślnicy i artyści z Bizancjum. Włodzimierz zdeponował w niej również ikony i utensylia cerkiewne, przywiezione z Chersonezu (Korsunia). Na utrzymanie świątyni książę kijowski miał przeznaczyć 1/10 swoich dochodów („dziesięcinę”). Cerkiew Dziesięcinna nie zachowała się do naszych dni.

Przypis występuje w tłumaczeniu wydarzeń roku