Latopis nowogrodzki pierwszy

Cerkiew św. Prokopiusza na Dworze Jarosławowym (na Targu) – usytuowana w południowo-wschodniej części nowogrodzkiego Targu drewniana świątynia, dedykowana męczennikowi Prokopiuszowi († 303 r.), istniała już w 1311 r. W naszym źródle odnajdujemy wzmiankę, iż 16 lipca tego roku wspomniany przybytek spłonął, podobnie jak kilka innych ważnych obiektów sakralnych, w trakcie pożaru, który nawiedził targową stronę miasta. Świątynię murowaną miał wznieść „na dworze książęcym” – jak podaje autor Latopisu nowogrodzkiego pierwszego młodszej redakcji – w 1359 r. arcybiskup Mojżesz. Budowla ta spłonęła w 1477 r. Na jej miejscu, być może, powstała później cerkiew drewniana – miejscowy historiograf zanotował, że strawił ją doszczętnie ogień w 1508 r. Zachowany do naszych dni murowany przybytek, dedykowany św. Prokopiuszowi, został ufundowany w 1529 r. przez przybysza z Moskwy – kupca Dymitra Iwanowicza Syrkowa. W Latopisie nowogrodzkim czwartym czytamy o tym, iż prace budowlane trwały zaledwie siedem miesięcy. W XVIII–XIX w. przybytek był przebudowywany.

Przypis występuje w tłumaczeniu wydarzeń roku