Latopis nowogrodzki pierwszy

Cerkiew Apostoła Filipa przy ulicy Nutnej – pierwsza, najprawdopodobniej drewniana cerkiew, poświęcona św. Filipowi, została wzniesiona, jak dowiadujemy się z naszego źródła, w końcu sławieńskim, przy istniejącej po dziś dzień ulicy Nutnej, w 1194/1195 r. Uroczystej konsekracji przybytku dokonał 29 I 1195 r. arcybiskup nowogrodzki Martyriusz. Murowana świątynia powstała nieomal dwa stulecia później. Jak zaświadcza autor Latopisu nowogrodzkiego pierwszego młodszej redakcji, jej budowę rozpoczęto w 1383 r., a jesienią 1384 r. poświęcił ją arcybiskup Aleksy. Zachowaną do czasów obecnych murowaną cerkiew, dedykowaną apostołowi Filipowi, wzniesiono w latach 1527–1528, z inicjatywy kupców nowogrodzkich i moskiewskich, zamieszkujących okoliczne ulice. Była ona świątynią podwójną: tuż obok przybytku św. Filipa powstała druga cerkiew, poświęcona św. Mikołajowi z Miry († ok. 345 r.). Według zamysłów ich twórców, obie budowle służyć miały okolicznej ludności: w cerkwi apostoła Filipa modlili się mieszkańcy ulicy Nutnej, zaś w świątyni św. Mikołaja – rezydenci pobliskiej ulicy Bardowej. Zabytek dedykowany św. Filipowi jest obecnie czynna świątynią, podlegającą Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej.

Przypis występuje w tłumaczeniu wydarzeń roku