Latopis nowogrodzki pierwszy

Izaak II Angelos (ok. 1156–1204) – cesarz bizantyński w latach 1185–1195. Odsunięty od władzy przez swojego starszego brata, odzyskał tron 1 VIII 1203 r. po ucieczce Aleksego III z Konstantynopola, będącej konsekwencją działań wojennych, podjętych przez uczestników czwartej wyprawy krzyżowej. Od tego dnia formalnie dzielił rządy nad cesarstwem ze swoim synem, Aleksym IV. Został pozbawiony tronu 28 I 1204 r. przez Aleksego V Dukasa Murzuflosa, a nie – jak podaje przekaz nowogrodzki – własnego syna.

Przypis występuje w tłumaczeniu wydarzeń roku