Latopis nowogrodzki pierwszy

Aleksy V Dukas Murzuflos (ok. 1140–1205) – cesarz bizantyński od 5 II do 13 IV 1204 r. Uwięziony przez Aleksego III Angelosa w 1200 r. za udział w nieudanym zamachu stanu, zainicjowanym przez Jana Komnena „Tłustego”, wolność odzyskał – tak jak podaje źródło nowogrodzkie – na rozkaz Aleksego IV i jego ojca Izaaka II w 1203 r., rychło po objęciu przez nich władzy cesarskiej. 28 I 1204 r., wykorzystując nastroje antyłacińskie panujące w mieście, Murzuflos odsunął obu monarchów od rządów i pozbawił wolności. 5 II – jak odnotowuje m.in. prezentowany tu tekst – proklamował się cesarzem. Izaak II zmarł wkrótce po tych wydarzeniach w wiezieniu, Aleksy IV został zaś zamordowany na wyraźny rozkaz nowego cesarza. Murzuflos uciekł z Konstantynopola 9 IV 1204 r., kilka dni przed jego zdobyciem przez uczestników czwartej wyprawy krzyżowej.

Przypis występuje w tłumaczeniu wydarzeń roku