Przypis nr 683

Autor niniejszej partii narracji, niekiedy analizowanej przez badaczy jako odrębny tekst literacki, tzw. Opowieść o bitwie nad rzeką Kałką, odwołuje się w tym miejscu do Apokalipsy Pseudo-Metodego, anonimowego utworu eschatologiczno-profetycznego, błędnie przypisywanego Metodemu, biskupowi Patary (IV w.), spisanego w języku syryjskim w drugiej połowie VII w. Cieszył się on niezwykłą popularnością w kulturze średniowiecznej Europy. Już na początku VIII stulecia powstał jego pierwszy przekład na grekę bizantyńską, a na przełomie IX i X w. w Bułgarii wykonano na jego podstawie najstarsze tłumaczenie staro-cerkiewno-słowiańskie. Zabytek ten stał się znany na Rusi najpóźniej w pierwszych dekadach XII w. Nawiązania do niego odnajdujemy w tekście Powieści minionych lat, w opisie wydarzeń z roku 1096.