Przypis nr 753

Spirydon – arcybiskup nowogrodzki w latach 1229–1249. W chwili wyboru na władykę był diakonem i mnichem w monasterze św. Jerzego. Święcenia kapłańskie i biskupie odebrał z rąk metropolity kijowskiego Cyryla I w lutym 1230 r. Spirydon zapisał się w pamięci Nowogrodzian jako dostojnik szczególnie mocno zaangażowany w sprawy miasta i jego mieszkańców. W 1230 r. brał udział w uroczystych postrzyżynach księcia Rościsława, syna Michała I Wsiewołodowicza. Podczas powszechnego głodu, który zdziesiątkował ludność Nowogrodu Wielkiego zimą tego samego roku, arcybiskup założył trzy zbiorowe mogiły i zorganizował transport zmarłych. Uczestniczył również w pogrzebach wielu zasłużonych dla miasta osób, m.in. Dobryni-Antoniego (1232 r.) i mnicha Barlaama z Chutyni (1243 r.). Był stronnikiem księcia Aleksandra Newskiego – fakt ten został nawet odnotowany w dedykowanych świętemu władcy utworach hagiograficznych. Spirydon zmarł w 1249 r. i został pochowany w soborze Mądrości Bożej.