Latopis nowogrodzki pierwszy

Cerkiew Dwunastu Apostołów „na rozpadlinach” – z przekazu naszego źródła wynika, iż w 1230 r. istniała już cerkiew dedykowana Dwunastu Apostołom, znajdująca się w końcu zagorodskim, przy ulicy Pruskiej. Nieopodal niej arcybiskup nowogrodzki Spirydon polecił założyć zbiorową mogiłę, w której miano grzebać ofiary klęski żywiołowej. Przybytek ten uległ najprawdopodobniej zniszczeniu w kolejnych dekadach. O wzniesieniu następnej drewnianej świątyni na tym miejscu czytamy na kartach Latopisu nowogrodzkiego pierwszego młodszej redakcji w opisie wypadków z 1358 r. Inne latopisy zawierają informację, iż wybudowana wówczas cerkiew była murowana. I ona przetrwała zaledwie kilka dekad. Nowa drewniana cerkiew poświęcona Dwunastu Apostołom została ufundowana przez arcybiskupa nowogrodzkiego Eutymiusza II w 1432 r. Ten sam dostojnik już w 1454 r. zainicjował budowę zachowanego do naszych dni murowanego przybytku. Aktualnie cerkiew Dwunastu Apostołów „na rozpadlinach” jest obiektem muzealnym. Nie została jednak udostępniona do zwiedzania.

Przypis występuje w tłumaczeniu wydarzeń roku