Przypis nr 69

Jan I Papin – biskup nowogrodzki w latach 1109/1110–1130. We wczesnej młodości miał się ożenić, a owdowiawszy – zostać mnichem w Monasterze Pieczerskim. Przyjąwszy święcenia biskupie z rąk metropolity kijowskiego, przybył do Nowogrodu Wielkiego 20 XII 1110 r. Najprawdopodobniej to ten dostojnik zlecił wykonanie malowideł naściennych we wnętrzu świątyni Mądrości Bożej. W trakcie klęski głodu, która dotknęła mieszkańców miasta w 1127/1128 r., ofiarnie wspierał najbardziej potrzebujących. Jak podaje autor naszego źródła, w 1130/1131 r. zrzekł się godności biskupiej i opuścił Nowogród Wielki. Trudno jednoznacznie wskazać, czym była podyktowana jego decyzja. Najprawdopodobniej Jan pragnął poświęcić się życiu mniszemu, niewykluczone są też jednak względy natury politycznej bądź dyscyplinarnej. Zmarł w 1144 r.