Latopis nowogrodzki pierwszy

Monaster św. św. Borysa i Gleba nad rzeką Smiadyń pod Smoleńskiem – został wzniesiony w miejscu, w którym – zgodnie z tradycją – poniósł śmierć książę Gleb Włodzimierzowicz. Pierwsza drewniana cerkiew miała tu powstać już w latach 70. XI w., założenie wspólnoty klasztornej datuje się zaś na początek XII w. Niniejsza wzmianka jest najprawdopodobniej najwcześniejszą informacją na temat tego przybytku, zachowaną w materiale źródłowym. Autorzy naszego źródła wspominają o monasterze św. św. Borysa i Gleba jeszcze dwukrotnie. Odnotowują, że murowana świątynia została zbudowana na jego terenie w 1145/1146 r. W 1177/1178 r. miał się w niej natomiast dokonać cud – podczas modlitwy w jej murach odzyskali wzrok dwaj książęta: Mścisław i Jaropełk Rościsławowicze. Monaster nie zachował się do czasów obecnych.

Przypis występuje w tłumaczeniu wydarzeń roku