Latopis nowogrodzki pierwszy

Cerkiew św. Pawła Wyznawcy – murowaną świątynię, dedykowaną św. Pawłowi I, biskupowi Konstantynopola († 350 r.), polecił wznieść w końcu sławieńskim, przy ulicy Wareskiej, nieopodal cerkwi św. Filipa, ok. 1225 r. posadnik nowogrodzki Symeon Borysowicz. Jak podaje autor naszego źródła, przylegały do niej dwie kaplice boczne: św. Symeona Starca oraz św. św. Konstantyna i Heleny. W 1237/1238 r. małżonka wspomnianego dostojnika założyła nieopodal cerkwi św. Pawła Wyznawcy żeński monaster. Przybytek ten był w toku późniejszych stuleci wielokrotnie rozbudowywany. Wspólnotę zlikwidowano ok. 1788 r. Wtedy też rozebrano obiekty, które zachowały się do XVIII w. Obecnie w tym miejscu znajduje się murowana kaplica, poświęcona Pieczerskiej Ikonie Bogurodzicy, ufundowana w XIX w.

Przypis występuje w tłumaczeniu wydarzeń roku